یادته...

یادته همیشه وقتی میرفتی من چقدر دنبالت میومدم؟

یادته چقدر بهت خواهش میکردم؟

یادته خودم رو به هر در و دیواری میزدم تا برگردی؟

حالا جای من و تو عوض شده نه؟

حالا من رفتم و تو دنبال منی...

زندگی...آن هم با خاطراتت

زندگی جدیدمو دیدی؟

خیلی خوبه دیگه تنها نیستم

هر روز با یکی از خاطراتت سر میکنم

خیلی خوبه خیلی خوب...

خوبه که اقلا خاطراتت تنهام نمیزارن

چقدر بده...

چقدر بده بخواد که فراموشش کنی

بخواد که پا بزاری رو همه چیز 

خواد که دیگه باخاطراتش زندگی کنی

بخواد که یادش رو توی قلبت جا بزاره 

بده بد...

تولد

چه خوبه...

روز تولدت باشه...

صبح به امید اینکه همه میان سراغت و جشن...

اما

تا شب تنها باشی

یه آهنگ غمگین فضای اتاقتو پر کنه

بغضت بگیره...

عیب نداره خدا که هست مرد...

میدونم که میدونی...

میدونم که میدونی

دل ات به دلم بنده

نفسم به نفس ات

درسته شاید جدایی میان من و تو باشد

اما می دانم که هنوزم هردو برای هم

میمیریم اگر یک تار موی مان را کسی در آورد

شاید فقط از هم رنجیده ایم

شاید...

رفتی... برو به درک

حرف ماندن هم نزن نگو که هنوزم بهم حس داری
که باور نمیکنم حرفاتو...
درسته هر روزم با خاطراتت سر میکنم 
اما اجازه نمیدم دیگه غرورم بشکنه
واسه کسی که پنهون کاری کرد  
واسه کسی که هر وفت رفتم حتی نخوست یک کلمه بگه "نرو"
به اون خدای توی آسمون ها اگه می گفتی می موندم
اما حتی نخواستی اونو هم بگی
آره تو دلت میگی این که همیشه کارش اینه میره میاد
اما دیگه نه شده میمیرم با این مریضی اما به مرهمش 
التماس نمیکنم
مرهم باید خودش بخواد...

عذر خواهی

دوستان و عزیزان
چند مدتی بود نبودم به خاطر حال بدم امیدوارم از این به بعد بتونم باشم باهاتون
و با چندتا مطلب جدید ممنون

کاش در حد آهنگ بود...

یکی نیست همدمم باشه
یکی نیست مرحمم باشه
جای من هیچ جا خالی نیست
یکی نیست دلتنگم شه
دارم از دنیا میرم
دیگه از زندگی سیرم
از همه کس از همه چیز
هی بونه میگیرم
دل کسی باهام یکی نیست
نپرس چرا چشام شده خیس
نگو نگو دردت چیه
دردام یکی دوتا نیست
کاش میشد جای من باشی
ولی نه این خیلی سخته
خیلی سخته که بشینی
چشم به راه هفته به هفته
نمیخوام جای من بشینی
ببینی تنها ترینی
روی دوشت پا بذاره
غم به این سنگینی

یادم میاره...

تموم خاطراتم رو این آهنگ یاد آورم میشه...
کنارم هستی و اما دلم تنگ میشه هر لحظه
خودت می دونی عادت نیست فقط دوست داشتن محضه
کنارم هستی و بازم بهونه هامو میگیرم
میگم وای ، چقدر سرده میام دستاتو میگیرم
یه وقت تنها نری جایی که از تنهایی میمیرم
از این جا تا دم در هم بری دلشوره میگیرم
فقط تو فکر این عشقم تو فکر بودن با هم
محاله پیش من باشی برم سرگرم کاری شم
می دونم یه وقتایی دلت میگیره از کارم
روزایی که حواسم نیست بگم خیلی دوستت دادم
تو هم مثل منی انگار از این دلتنگی ها داری
تو هم از بس منو می خوای یه جورایی خودآزاری
یه جورایــــــی خودآزاری
کنارم هستی و انگار همین نزدیکیاس دریا
مگه موهاتو وا کردی که موجش اومده اینجا
قشنگه رد پای عشق بیا بی چتر زیر برف
اگه حال منو داری می فهمی یعنی چی این حرف

میدونم

میدونم واسه هردومون سخته

این جدایی

شاید نباید جدا میشدیم

اما چاره چی بود درد یکی دو تا نبود

جواب های تو هم که بیشتر از خودت بود

اما تو همون آدمی هستی که هر وقت خواستم برم

حتی یک کلمه نخواستی بگی نرو

اگه می گفتی حتما می موندم

وقتی میبینم خودتم به این جدایی راضی هستی

وفتی میبینم توی زندگیت اضافی هستم

چه دلیلی واسه موندن هان؟