می دانم...

اگر این را بخوانی شاید ناراحت شوی اما حقیقت است...

حقیقتی تلخ نسبت به عشقم...

عشقی که برای نگه داشتنش چندین بار جنگیدم آری...

اما سردی زمستان عشقم را سرد کرد سرد...

به سردی که اصلا احساسی نسبت به عشقم دگر ندارم...

شاید دوری این کار را کرده است اما دیگر نمی توانم نمی توانم...

نمی توانم بی تو نمی توانم شاید تنهایی برای ابد بهترین راه باشد

نگو سنگ دلم نه الآن که دارم این و می نویسم اشکانم مانند باران بهاری می بارد

یادگرفتم از دنیا

یاد گرفتم ز دنیا که عاشق نباید بود

یاد گرفتم ز دنیا دگرحرف دلم را نگویم

یادگرفتم ز دنیا وابسته ی دگری نباشم

یادگرفتم ز دنیا تنهایی برای من است

یادگرفتم ز دنیا فقط خالقش را باید دوست داشت نه دگری را...

خدایاا

خدایا عاشقان را هیچ وقت تنهایشان مگذار

چون بی حمایتت عشق شان رو به فناست

اگر تو باشی اگر چه آسمان ها و زمین با

عاشق و معشوق در جنگ باشند

اما تو آنان را حمایت میکنی تا آخر

خدایا تنهایمان مگذار گر چه تنهایمان بگذاری

سرنوشتمان معلوم نیست

چهارشنبه سوری

با این که شکستیم و شاید شکونده باشیم کسانی را

اما این مهم است که با خوش رویی باهم آشتی کرده

و باهم به سوی سنتی هزار ساله خواهیم رفت

سنتی که یکی از بهترین سنت های یک ایرانیه

مبارکت باشه ای ایرانی

باور

عشقش را باور داشتم

چشمانش نجیب بود

باور کردم اما باور چه باور کردن دروغ هایش

باور کردن عشق دروغیش ای کاش...

آری عشق ها همه دروغ است همه...

ای کاش می فهمیدی

ای کاش می فهمیدی شب هایی را که بی تو سحر کردم

چه راه هایی را بی تو رفتم با دست خالی...

چه حسودی هایی به عشق دیگرون کردم

این همش هیچیه برام این مهمه

که هیچ عشقی مثل  عشق من نمیشه

ارزش

ارزش یک فرد آن زمانی معلوم می شود که:

امتحان شود

هدف اش مشخص گردد

راستگو بودن اش معین گردد

و در آخر آرزو هایش برای آینده

شاید یک چیز را نگفتم آن هم

درک اوست از حرف های یک فرد و عکس العملش

آن وقت است که می توان ارزش او را فهمید

وجود فنا

آری هرکسی وجود فنا دارد آخرش خواهد مرد

آخرش خواهد رفت آخرش دوست داشته هایش

هرچه را که در دل داشت بر خاک خواهد سپرد

شاید...

اما کسانی راخوهد داشت که به فکرش هستند

کسانی را خواهد داشت که به او سری خواهند زد

آری فانی است آری...

یاد گرفتم

یاد گرفتم همیشه پیروزی با آدم نیست

یاد گرفتم همیشه تاریکی پیروز نیست

یاد گرفتم  این  سنگ دلی نیست که پیروز میشه

یاد گرفتم با دل خوشی زندگی کنم

یاد گرفتم عشق در وجودم باشد حتی اگر نخواهم

یاد گرفته هایم بماند مهم این است خدا را دارم

تنهایی محض

تنهایی هابم همش داغ تورا دارند داغ عشقت را...

عشقی که حالا بی معشوقش داره میمیره و...

کسی نیست بگه چرا ...

آری برایم نوشت این تنهایی را..

تنهایی که آخرش یا به من رسد یا به ختم من

اما میدانم عشقت در وجودم هست